سلام بر آذربایجان در رکابزنی بدور نوار مرزی ایران با دوچرخه تابستان 90

انتهای مسیر از ارومیه تا میانه ،کار سختی بود.گذر از دریاچه خشک شده و روبه زوال ارومیه دردناک بود.این مسیر خاطرات شیرین و تلخ زیادی داشت.که بعضی از خاطرات در مطالب قبلی وبلاکم در آرشیو موجود است.بدتر از آن عدم انس با شهر تبریز است.امکان ندارد.در این شهر با خاطرات بدی همراه نباشم.مرور خاطرات، فاصله ام را از شهر زیاد می کند.اما محبت بعضی از دوستان همچنان ارادتم را به این استان حفظ کرده است.