نمی خواهم صغری و کبری کنم.اما نیک می دانم در راه زیبای قدم گذشته ام.حس تجربه جامعه ای که زندگی می کنم.با عواطف و احساسات من سازگاری ندارد.شرایطی پیش آمده است.که بعضی از دوستان راهی را جلوی رویم قرار می دهند.تا قصی القلب باشم.هر چند این برازنده من نیست.اما قوانین و شرایط موجود جامعه در رفع مسئولیتها ...