عشق تو بلای دل درویش منست بیگانه نمی‌شود مگر خویش منست گفتم سفری کنم ز غم بگریزم منزل منزل غم تو در پیش منست در سلسله عشق تو جان خواهم داد در عشق تو ترک خانمان خواهم داد روزی که ترا ببینم ای یار عزیز آن روز یقین بدان که جان خواهم داد ...