خانه ی تو مبارک

کرم ابریشم کوچک من

خانه ی تازه ی تو مبارک

آخرش بافتی پیله ات را؟

بال تازه ، دل نو مبارک
*
آن لباس قدیمی و پاره

دیدی اندازه ی قد تو نیست

دیگر آن را نباید بپوشی

واقعاً این که در حد تو نیست!
*
آن خودِ کهنه ات را رها کن

بی خیالش بیا زود بیرون

یک خودِ تازه تر آن طرف هاست

آن طرف ، پشت آن بید مجنون
*
بعد از این آسمان پیله ی توست

ابرها را تو پیراهنت کن

زودتر وقت اصلاً نداریم

بال های نو ات را تنت کن

وعده ی ما همان جا که گفتی

پشت دروازه ی شهر جادو

منتظر باش دارم می آیم

وای رفتی! ولی بال من کو؟
*

تو برو ، من ولی کار دارم

بال پرواز من پاره پاره است

باز باید ببافم خودم را

پیله ی کوچکم نیمه کاره است