"اسفند" زمان "گذشتن "و"عبورکردن" از جاهای خالی قاب شده درپاییز کینه ها وسردی های زمستان برای رسیدن به تحول وآغازی تازه است . "اسفند" فرزند آرام زمستان است که لبخند بهار را به ارث دارد بارانش انگار میخندد وبرفش خرامان خرامان می نشیند ...